این پژوهش تحت عنوان بررسی علل افت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه انجام می گیرد .هدف از انجام این پژوهش شناسایی عوامل افت تحصیلی می باشد .نمونه آماری متشکل از 100 نفر از دانش آموزان پسر که از دبیرستانهای پسرانه انتخاب می گردد می باشد نحوه جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای و میدانی است و برای این کار از پرسشنامه استفاده می شود .جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده می شود .
مقدمه : امروزه بدون شک توجه بیشتر به امر تعلیم و تربیت مهمترین عامل پیشرفت فرهنگی و اجتماعی و افتصادی جامعه است .تعلیم و تربیت عهده دار ایجاد زمینه مناسب جهت تسهیل وتوسعه استعدادها و توانایی های افراد است .به این جهت است که بیشتر جوامع در تبین هدفها و اتخاذ روشهای آموزشی کلیه مساعی خود را به کار می برد بریهی است این امر مستلزم برنامه ریزی وسیع ، جامع و حساب شده با توجه به اهداف عمومی آموزشی در هر جامعه ای خواهد بود .تاسیس مراکز آموزشی از سطح پیش دبستانی تا دوره های آموزش عالی ،گزینش معلمان ، مربیان ، دبیران ،استادان فراهم آوردن امکانات و تجهیزات آموزشی ، تهیه متون و محتوای آموزشی ،پیشنهاد شیوه های مختلف آموزشی ، نظارت بر امر آموزش و به طور کلی برنامه ریزی و مدیریت مناسب از وطایف مهم کارگزاران تعلیم و تربیت به حساب می آیند .اما اینکه هدف های آموزشی چه هستند و روشهای حصول به آنها تا چه اندازه با اهداف تناسب دارند سوالی است که همواره بهره گیران نظام آموزشی صد در صد به اهداف اموزشی جود نرسیده است ولی موفق بودن هر نظام آموزشیبه نزدیکتر شدن هر چه بیشتر به اهداف تعیین شده بستگی دارد و به این ترتیب هیچ نظام آمورشی را نیز نمی توان ناموفق خواند بنابراین هر کجا که عدم موفقیت آن نظام در نزریک تر شدن به اهداف است .چکیده
ایجاد نشاط و شادابی یکی از مؤثرترین راه ها برای افزایش بهداشت روانی در جامعه است، مدرسه بعنوان یک نهاد می تواند با بوجود آوردن زمینه ها و برنامه هایی باعث هر چه شاداب کردن جامعه شود. اگر در مدرسه شوق زندگی کردن بوجود آید خود به خود اثرگذار بر جامعه خواهد بود. انسان های شاد زندگی خود را تحت کنترل دارند، مسئولیت پذیرند، هدفمند هستند، دید مثبت به زندگی دارند. آینده نگر وامیدوارند و در مقابل مشکلات و سختی ها از پای نمی نشینند، قرآن دین اسلام را دین شادی معرفی نموده و مهمترین عوامل شادی را محبوبیت، مقبولیت و موفقیت، ایمان، هویت ملی و فرهنگی، خلاقیت عارفانه و حل مسئله ذکر کرده است، روانشناسان شادی و شور و نشاط را محرک انسان ها برای عمل می دانند و جامعه شناسان جامعه شاد را جامعه موفق می دانند. عواملی که می تواند باعث گسترش شادی شود در ابتدا خانواده است و سپس دیگر نهادها همچون مدرسه و نهادهای فرهنگی مذهبی می باشند که هر کدام به نوبه خود وظایفی دارند که در این مقاله سعی شده پیشنهادات کاربردی جهت ایجاد شور و نشاط در مدرسه ارائه دهد.
مقدمه
در اواخر قرن بیستم موضوع شادمانی و نشاط بشر به عنوان یکی از موضاعات مورد مهم مورد بررسی قرار گرفت یکی از مشکلات هر جامعه غفلت از شادی و نشاط، در نتیجه افزایش بیماری های روانی از قبیل اضطراب و افسردگی است. با شادی و نشاط زندگی معنی پیدا می کند و در پرتو آن دانش آموزان خصوصاً در دوران نوجوانی و جوانی می توانند خود را ساخته و قله های سلوک و پله های ترقی را بپیمایند. جامعه زنده و پویا جامعه ای است که عناصر شادی آفرین در آن فراوان باشد (حوری زاد، 1385). نشاط و شادابی در مدرسه باعث رشد و شکوفایی در همه ی ابعاد وجودی یک دانش آموز می شود. در محیط شاد، ذهن انسان پویا، زبانش گویا و استعدادش شکوفا می گردد. در قرن جدید سرلوحه ی تعلیم و تربیت در یک جمله خلاصه شده است. «شوق زندگی کردن را به دانش آموزان بیاموزیم» پس باید معتقد باشیم که در حقیقت رشد پایدار ما در گرو شادی پایدار است و این شادی باید در مدارس ایجاد و مدیریت شود.