بررسی تأثیر آموزش پیش دبستانی بررشد اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی

1 مقدمه

مراکز آموزش­وپرورش دوران اولیه کودکی ،امروزه مورد توجه فراوان محققان وصاحب­نظران قرارگرفته است وتلاش برای افزایش سطح کیفی خدمات وبرنامه­های این مراکز در سالهای دهه نود میلادی به صورت یک شعارمطرح شده است(بینت وفارکوهار 2002)

اسناد ارائه شده توسط نشریه سال جهانی کودک (1979) گزارشات متعددسازمان یونسکو وشورای اروپا نشان می­دهدتوجه به آموزش­وپرورش کودکان درسنین قبل از دبستان ازاوایل سالهای دهه شصت میلادی به طورثابتی درحال رشد بوده است. افزایش چشمگیر رقم مادران شاغل،درنتیجه حضورگسترده کودکان آنها دربرنامه­های مراقبت گروهی خارج ازخانه بهبود گسترش بهداشت کودک همراه با توجه بیشتر به جنبه­های رشد عقلانی واجتماعی کودکان، آگاهی ازنقش اساسی تجربیات دوران اولیه کودکی وتأثیرات پایدارآن برتمامی جنبه­های رشد ویادگیری ازجمله دلایل اساسی این امرشناخته شده اند.(کاتز وموهانتی 1985)

آموزش­وپرورش پیش ازدبستان عبارت است از آموزشی که اززمان تولد آغاز وتا شروع اولین کلاس رسمی دبستان درپایان ششمین سال زندگی کودک ادامه می­یابد، یرا درچنین سالهایی کودکان یکی از مراحل مهم وحساس زندگی خودرا ازجهات شخصیتی،اجتماعی­وآموزشی پشت­سرمی­گذارند. تحقیقات گسترده علمی ثابت کرده­اند که 6­سال اول زندگی ازلحاظ رشد هوش­وشکل­گیری شخصیت ، دورانی سرنوشت ساز است وبه همین لحاظ ازاهمیت بسیاری برخوردار می باشد.(به نقل از اسحاق نیا1373)

نتایج حاصل ازتحقیقاتی که درکشورهای مختلف انجام شده است مبین این واقعیت می­باشد که امکانات مراکزتربیت کودکان در هر دوره­های پیش­دبستان نباید تنها برای محافظت وتأمین نیازهای اولیه آنان مورد استفاده قرارگیرند بلکه تدوین برنامه­های آموزشی درچنین دورانی بسیار ضرورت دارد ونقش این دوران درتحکیم پایه و اساس تربیتی وآموزشهای بعدی ازاهمیت بسیاری برخورداراست.