دامپزشکی 3. شاخصۀ بیان بافت پروتئین اتصال به اسیدچرب پیه دار جوجه و اختلاف بیان آن بین پرنده های چاق و لاغر در بافت چرب شکمی

شاخصۀ بیان بافت پروتئین اتصال به اسیدچرب پیه دار جوجه و اختلاف بیان آن بین پرنده های چاق و لاغر در بافت چرب شکمی
چکیده :پروتئین های اتصال اسیدچرب به عنوان حاملان انتقال اسیدهای چرب محسوب می شوند و نقش مهمی در توسعۀ و ایجاد ویژگی های چاقی ایفا می کند. پروتئین متصل به اسیدچرب (پیه دار).پیه دار (A - FABP) یکی از اعضای این خانواده است. در مطالعۀ حاضر به تحلیل و بررسی شاخصۀ بیان بافت FABP جوجه و اختلاف بیان آن بین نرهای لاغر و چاق در بافت چرب شکمی پرداخته می شود، بدین ترتیب رابطۀ احتمالی بین بیان A – FABP و رشدونمو بافت چرب شکمی در جوجه آشکار گردد. اولاً، پروتئین فیوژن گلوتاتیون 6 – ترانس فراز / A - FABP القا و خالص سازی شد و در نتیجه آنتی سرم حاوی آنتی بادی های پلی کلونال اختصاصی با کمک ایمن سازی (immunizing) عادات مادۀ سالم با استفاد از پروتئین فیوژن خالص سازی شده حاصل شد. دوماً، شاخصه و ویژگی بیان بافت A - FABP با کمک لکۀ وسترن (western) بررسی شد. درنهایت، اختلاف بیان A - AFBP در بافت چرب شکمی بین نرهای چاق و لاغر به کمک روش های لکه گیری وسترن و real time transcription بررسی شد. نتایج نشان داد که A - AFBP در بافت چرب شکمی به طور خاص و قابل توجه بیان می شود و سطح بیان mRNA هفته 2، 3، 4، 6، 7 و 10 جوجه ها (P < 0/05) و سطح بیان پروتئین جوجه های نر چاق از جوجه های نر لاغر در سن 6 و 10 هفتگی (P < 0/05) کمتر بود. این نتایج حاکی از آن بود که A - AFBP جوجه می تواند با تغییر سطح بیان و آن بر رسوب چربی شکمی تأثیر بگذارد و مکانیسم احتمالی این گونه خواهد بود که سطح بیان بالای A - AFBP سرعت بالای لیپولیتی را القا می کند و بر همین اساس منجر به کاهش توسط چربی شکمی می گردد.
کلید واژه ها : پروتئین متصل به اسیدچرب پیه دار، شاخصۀ بیان، اختلاف بیان ، نرهای چاق و لاغر