عنوان مقاله: جایگاه ولایت فقیه در نظام جمهوری اسلامی ایران با نگرش بر نظام حکومتی سایر کشورها
قالب فایل: WORD
تعداد صفحات: 11 صفحه
فهرست مطالب:
1) تفاوت حکومتهای سلطنتی و جمهوری
2) عامل مؤثر در مفهوم جمهوریت
3) وجه تمایز قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
4) با وجود رئیس جمهور، آیا ولایت فقیه یک مقام تشریفاتی است؟
5) رأی اکثریت، مشروعیتآور نیست
6) چرا اطاعت از رئیسجمهور بدون تنفیذ ولی فقیه حرام است؟
7) مخالفت با ولی فقیه در حد شرک به خداست
8) چرا اطاعت از قوانین دولت اسلامی واجب است؟
9) ولی فقیه از جانب ائمه(ع) منصوب شده است
10) چگونگی احراز فرد واجد شرایط
11) انتخابات؛ مراجعه سیستماتیک به افکار مردم برای شناسایی شایستگان
12) مطمئن ترین راه برای انتخاب رهبر
* بخشی از ابتدای مقاله:
1) تفاوت حکومتهای سلطنتی و جمهوری
در
ادبیات سیاسی، چند نوع حکومت معرفی میکنند. یکی حکومت سلطنتی است که
معمولاً با وراثت به حاکم بعدی منتقل میشود. قبل از پیروزی انقلاب
اسلامی ایران چنین رژیمی در کشور حاکم بود. این سلطنت تا مدتها مطلقه
بود، یعنی سلطان به صورت مستقل تصمیم میگرفت و هیچکس نمیتوانست در کار
او دخالت کند؛ ولی بعد از انقلابکبیر فرانسه و سایر انقلابهای
آزادیخواهانه، اختیارات سلطان به صورتهای مختلف محدود شد.
نوع دیگر
حکومت، جمهوری است؛ یعنی خود مردم در تعیین حاکم دخالت دارند. در عالَم،
دهها نوع جمهوری داریم. حکومت چین یک میلیارد و چند صد میلیون نفر جمعیت
را اداره میکند و کمونیستی است، ولی جمهوری خلق چین نام دارد؛ اتحاد
جماهیر شوروی سوسیالیستی هم مجموعهای از جمهوریها بود؛ این جمهوریها
خودشان هم با یکدیگر تفاوت داشتند و هر جمهوری قوانین مخصوص خودش را داشت.
2) عامل مؤثر در مفهوم جمهوریت
بعضی
جمهوریها ریاستی است که مردم در آن مستقیم رئیس حکومت را انتخاب میکنند و
برخی دیگر، پارلمانی است؛ یعنی ابتدا مردم نمایندگان مجلس را برمیگزینند و
سپس حزب غالب در مجلس، رئیسجمهور را تعیین میکند. در هندوستان
رئیسجمهور نقش چندانی در مدیریت حکومت ندارد و بیشتر کارها بر عهده
نخستوزیر است؛ اما در همسایگیاش پاکستان، رئیسجمهور نقش مؤثری در مدیریت
حکومت دارد.
اینها همه نشان میدهد تنها عامل مؤثر در مفهوم
جمهوریت این است که مردم نقشی در تحقق حکومت و تعیین حاکم داشته باشند؛
خواه بیواسطه و خواه باواسطه. بیواسطه مثل جمهوریهای ریاستی و باواسطه
مانند جمهوریهای پارلمانی.
3) وجه تمایز قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
در
این میان برخی از جمهوریها پسوندهایی با خود دارند، مثل: جمهوری
دموکراتیک، جمهوری اسلامی و.... پاکستان و موریتانی، «جمهوری اسلامی»
هستند و این پسوند برای آنها جنبه تشریفاتی دارد. فقط جمهوری اسلامی
ایران است که با پسوند خود، میخواهد ماهیت حکومتش را تعیین کند.
قانون
اساسی همه جمهوریها و سلطنتیها، یک اختلاف روشن با قانون اساسی ایران
دارند: در ایران، «ولایت فقیه» داریم که ملیگراها همیشه با آن مخالف
بودهاند. در خبرگان قانون اساسی هم نمایندگان سرسخت ملیگراها اصلاًً با
گنجاندن واژه ولایتفقیه در قانون اساسی مخالف بودند، ولی اکثریت قاطع
اصرار داشتند که باید مسئله ولایت فقیه مطرح شود....
زینب
دوشنبه 16 مرداد 1396 ساعت 07:36
عنوان مقاله: جایگاه ولایت فقیه در نظام جمهوری اسلامی ایران با نگرش بر نظام حکومتی سایر کشورها
قالب فایل: WORD
تعداد صفحات: 11 صفحه
فهرست مطالب:
1) تفاوت حکومتهای سلطنتی و جمهوری
2) عامل مؤثر در مفهوم جمهوریت
3) وجه تمایز قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
4) با وجود رئیس جمهور، آیا ولایت فقیه یک مقام تشریفاتی است؟
5) رأی اکثریت، مشروعیتآور نیست
6) چرا اطاعت از رئیسجمهور بدون تنفیذ ولی فقیه حرام است؟
7) مخالفت با ولی فقیه در حد شرک به خداست
8) چرا اطاعت از قوانین دولت اسلامی واجب است؟
9) ولی فقیه از جانب ائمه(ع) منصوب شده است
10) چگونگی احراز فرد واجد شرایط
11) انتخابات؛ مراجعه سیستماتیک به افکار مردم برای شناسایی شایستگان
12) مطمئن ترین راه برای انتخاب رهبر
* بخشی از ابتدای مقاله:
1) تفاوت حکومتهای سلطنتی و جمهوری
در
ادبیات سیاسی، چند نوع حکومت معرفی میکنند. یکی حکومت سلطنتی است که
معمولاً با وراثت به حاکم بعدی منتقل میشود. قبل از پیروزی انقلاب
اسلامی ایران چنین رژیمی در کشور حاکم بود. این سلطنت تا مدتها مطلقه
بود، یعنی سلطان به صورت مستقل تصمیم میگرفت و هیچکس نمیتوانست در کار
او دخالت کند؛ ولی بعد از انقلابکبیر فرانسه و سایر انقلابهای
آزادیخواهانه، اختیارات سلطان به صورتهای مختلف محدود شد.
نوع دیگر
حکومت، جمهوری است؛ یعنی خود مردم در تعیین حاکم دخالت دارند. در عالَم،
دهها نوع جمهوری داریم. حکومت چین یک میلیارد و چند صد میلیون نفر جمعیت
را اداره میکند و کمونیستی است، ولی جمهوری خلق چین نام دارد؛ اتحاد
جماهیر شوروی سوسیالیستی هم مجموعهای از جمهوریها بود؛ این جمهوریها
خودشان هم با یکدیگر تفاوت داشتند و هر جمهوری قوانین مخصوص خودش را داشت.
2) عامل مؤثر در مفهوم جمهوریت
بعضی
جمهوریها ریاستی است که مردم در آن مستقیم رئیس حکومت را انتخاب میکنند و
برخی دیگر، پارلمانی است؛ یعنی ابتدا مردم نمایندگان مجلس را برمیگزینند و
سپس حزب غالب در مجلس، رئیسجمهور را تعیین میکند. در هندوستان
رئیسجمهور نقش چندانی در مدیریت حکومت ندارد و بیشتر کارها بر عهده
نخستوزیر است؛ اما در همسایگیاش پاکستان، رئیسجمهور نقش مؤثری در مدیریت
حکومت دارد.
اینها همه نشان میدهد تنها عامل مؤثر در مفهوم
جمهوریت این است که مردم نقشی در تحقق حکومت و تعیین حاکم داشته باشند؛
خواه بیواسطه و خواه باواسطه. بیواسطه مثل جمهوریهای ریاستی و باواسطه
مانند جمهوریهای پارلمانی.
3) وجه تمایز قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
در
این میان برخی از جمهوریها پسوندهایی با خود دارند، مثل: جمهوری
دموکراتیک، جمهوری اسلامی و.... پاکستان و موریتانی، «جمهوری اسلامی»
هستند و این پسوند برای آنها جنبه تشریفاتی دارد. فقط جمهوری اسلامی
ایران است که با پسوند خود، میخواهد ماهیت حکومتش را تعیین کند.
قانون
اساسی همه جمهوریها و سلطنتیها، یک اختلاف روشن با قانون اساسی ایران
دارند: در ایران، «ولایت فقیه» داریم که ملیگراها همیشه با آن مخالف
بودهاند. در خبرگان قانون اساسی هم نمایندگان سرسخت ملیگراها اصلاًً با
گنجاندن واژه ولایتفقیه در قانون اساسی مخالف بودند، ولی اکثریت قاطع
اصرار داشتند که باید مسئله ولایت فقیه مطرح شود....
زینب
دوشنبه 19 تیر 1396 ساعت 02:01
عنوان مقاله: جایگاه ولایت فقیه و رهبری در قانون اساسی
قالب فایل: WORD
تعداد صفحات: 8 صفحه
* بخشی از ابتدای مقاله:
از
برکات انقلاب اسلامی که در مقایسه با سایر انقلاب ها دارای مزایای فراوانی
است، این بود که در همان ابتدا صاحب قانون اساسی شد. به این صورت که مردم،
خبرگان برجسته خود را برگزیدند تا قانون اساسی را تدوین نمایند. انجام این
اقدامات تا این حد نشانگر دموکراسی است. چرا که منتخبان مردم، قانون اساسی
را تصویب کرده بودند و لذا مورد رضایت مردم نیز بود. با این وصف، با اصرار
رهبر کبیر انقلاب، سند مصوب خبرگان منتخب مردم به همه پرسی گذاشته شد و
بار دیگر مردم به طور مستقیم به آن رای دادند.
به این ترتیب می توان
مصداق واقعی «میزان رای ملت است» را یافت. زیرا تصمیم گیری در مورد اساس
نظم و انتظام جامعه به مردم سپرده شده است و به یقین، قانون اساسی مورد
توافق و پذیرش آحاد و اکثریت قاطع مردم ایران قرار گرفته است.
ولایت
فقیه و رهبری جایگاهی بس رفیع در مبانی اسلام و تشیع دارد که به سبب اهمیت
فراوانی که دارا می باشد، پرداختن به آن را در این نوشتار با محدودیت
مواجه می کند. از این رو همین بس که ولایت فقیه رکن اصلی نظام جمهوری
اسلامی ایران می باشد که براساس معیارهای دین اسلام شکل یافته و متبلور
گشته است. پس در این مقال، تنها جایگاه آن در قانون اساسی تبیین خواهد شد.
اگرچه
در نخستین اصل قانون اساسی، رهبری مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی امام
خمینی (ره) به عنوان زمینه ساز و ایجاد کننده حکومت اسلامی در قالب جمهوری
اسلامی در کشورمان به صراحت بیان شده است، لیکن در بند پنج اصل دوم این
قانون، امامت و رهبری مستمر و نقش اساسی آن در تداوم انقلاب اسلامی به
عنوان یکی از پایه های اساسی آن تاکید شده است.
به یقین می توان
اذعان نمود که مبنای نظام جمهوری اسلامی ایران بر پایه رهبری و ولایت فقیه
استوار گردیده و روح حاکم بر آن نیز دین مبین اسلام قرار گرفته است....
زینب
پنجشنبه 21 بهمن 1395 ساعت 12:54
عنوان مقاله: جایگاه ولایت فقیه و رهبری در قانون اساسی
قالب فایل: WORD
تعداد صفحات: 8 صفحه
* بخشی از ابتدای مقاله:
از
برکات انقلاب اسلامی که در مقایسه با سایر انقلاب ها دارای مزایای فراوانی
است، این بود که در همان ابتدا صاحب قانون اساسی شد. به این صورت که مردم،
خبرگان برجسته خود را برگزیدند تا قانون اساسی را تدوین نمایند. انجام این
اقدامات تا این حد نشانگر دموکراسی است. چرا که منتخبان مردم، قانون اساسی
را تصویب کرده بودند و لذا مورد رضایت مردم نیز بود. با این وصف، با اصرار
رهبر کبیر انقلاب، سند مصوب خبرگان منتخب مردم به همه پرسی گذاشته شد و
بار دیگر مردم به طور مستقیم به آن رای دادند.
به این ترتیب می توان
مصداق واقعی «میزان رای ملت است» را یافت. زیرا تصمیم گیری در مورد اساس
نظم و انتظام جامعه به مردم سپرده شده است و به یقین، قانون اساسی مورد
توافق و پذیرش آحاد و اکثریت قاطع مردم ایران قرار گرفته است.
ولایت
فقیه و رهبری جایگاهی بس رفیع در مبانی اسلام و تشیع دارد که به سبب اهمیت
فراوانی که دارا می باشد، پرداختن به آن را در این نوشتار با محدودیت
مواجه می کند. از این رو همین بس که ولایت فقیه رکن اصلی نظام جمهوری
اسلامی ایران می باشد که براساس معیارهای دین اسلام شکل یافته و متبلور
گشته است. پس در این مقال، تنها جایگاه آن در قانون اساسی تبیین خواهد شد.
اگرچه
در نخستین اصل قانون اساسی، رهبری مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی امام
خمینی (ره) به عنوان زمینه ساز و ایجاد کننده حکومت اسلامی در قالب جمهوری
اسلامی در کشورمان به صراحت بیان شده است، لیکن در بند پنج اصل دوم این
قانون، امامت و رهبری مستمر و نقش اساسی آن در تداوم انقلاب اسلامی به
عنوان یکی از پایه های اساسی آن تاکید شده است.
به یقین می توان
اذعان نمود که مبنای نظام جمهوری اسلامی ایران بر پایه رهبری و ولایت فقیه
استوار گردیده و روح حاکم بر آن نیز دین مبین اسلام قرار گرفته است....
زینب
سهشنبه 2 آذر 1395 ساعت 02:35