روانشناسی 16. نقش از خود بیگانگی شغلی در تخریب قابلیت های کاری و سالخوردگی ناسالم
نقش از خود بیگانگی شغلی در تخریب قابلیت های کاری و سالخوردگی ناسالمچکیدههدف اصلی این مقاله آگاهی از این موضوع است که در حرفه پرستاری، از خودبیگانگی شغلی با توجه به سن، باعث تضعیف و تخریب قابلیت های کاری میشود. از مجموعه پرستارانی که در بررسی مورد نظر شرکت کردند یک نمونه 27146 تایی از پرستاران انتخاب شدند. علاوه بر سن "تقاضای شغل"، " کنترل شغل" و "اذیت و آزار در محیط کار" بعنوان عوامل تعیین کننده از خودبیگانگی شغلی در نظر گرفته شدند. "تعهدات زیاد"،" عدم اطمینان در مورد درمان بیماران"و "معنای کار" بعنوان علائم ازخودبیگانگی شغلی استفاده شد. در نهایت شاخص های توان کاری (WAI) بعنوان متغیر خروجی استفاده شد. مدل معادله ساختاری برای آزمون فرضیه های ازخودبیگانگی شغلی استفاده شد. که این مدل متناسب با داده هاست. تعهد بالا، عدم اطمینان در مورد درمان بیماران و مفهوم کار اثر مستقیمی بر شاخص توان کاری داشتند. تقاضای بالای شغل، اذیت و آزار در محیط کار، کنترل پایین شغلی و سن هم اثرات مستقیم و غیرمستقیمی ( از طریق تعهد بسیار بالا، عدم اطمینان از درمان بیمار و معنار کار) بر روی شاخصهای توان کاری داشتند. توانایی پایین کاری در پرستاران مسن تر ناشی از کهولت سن و افزایش تعهد حاصل از تقاضای بالای شغل، کنترل کم شغل و سختی کار است. در مقابل، در بین پرستاران زیر50 سال، کاهش شاخص توان کاری بیشتر بخاطر عدم اطمینان از درمان بیمار و بی معنی کار است که هر دو امکان دستیابی به توان شغلی بیشتر و پیشرفت تخصص شغلی را تحت تاثیر قرار می دهد. کلید وا ژه ها: پرستاری از خودبیگانگی شغلی، سالخوردگی ( کهولت)، توانایی کاری، مدل معادله ساختاری
روانشناسی 16. نقش از خود بیگانگی شغلی در تخریب قابلیت های کاری و سالخوردگی ناسالم
نقش از خود بیگانگی شغلی در تخریب قابلیت های کاری و سالخوردگی ناسالمچکیدههدف اصلی این مقاله آگاهی از این موضوع است که در حرفه پرستاری، از خودبیگانگی شغلی با توجه به سن، باعث تضعیف و تخریب قابلیت های کاری میشود. از مجموعه پرستارانی که در بررسی مورد نظر شرکت کردند یک نمونه 27146 تایی از پرستاران انتخاب شدند. علاوه بر سن "تقاضای شغل"، " کنترل شغل" و "اذیت و آزار در محیط کار" بعنوان عوامل تعیین کننده از خودبیگانگی شغلی در نظر گرفته شدند. "تعهدات زیاد"،" عدم اطمینان در مورد درمان بیماران"و "معنای کار" بعنوان علائم ازخودبیگانگی شغلی استفاده شد. در نهایت شاخص های توان کاری (WAI) بعنوان متغیر خروجی استفاده شد. مدل معادله ساختاری برای آزمون فرضیه های ازخودبیگانگی شغلی استفاده شد. که این مدل متناسب با داده هاست. تعهد بالا، عدم اطمینان در مورد درمان بیماران و مفهوم کار اثر مستقیمی بر شاخص توان کاری داشتند. تقاضای بالای شغل، اذیت و آزار در محیط کار، کنترل پایین شغلی و سن هم اثرات مستقیم و غیرمستقیمی ( از طریق تعهد بسیار بالا، عدم اطمینان از درمان بیمار و معنار کار) بر روی شاخصهای توان کاری داشتند. توانایی پایین کاری در پرستاران مسن تر ناشی از کهولت سن و افزایش تعهد حاصل از تقاضای بالای شغل، کنترل کم شغل و سختی کار است. در مقابل، در بین پرستاران زیر50 سال، کاهش شاخص توان کاری بیشتر بخاطر عدم اطمینان از درمان بیمار و بی معنی کار است که هر دو امکان دستیابی به توان شغلی بیشتر و پیشرفت تخصص شغلی را تحت تاثیر قرار می دهد. کلید وا ژه ها: پرستاری از خودبیگانگی شغلی، سالخوردگی ( کهولت)، توانایی کاری، مدل معادله ساختاری