مجموعه مقالات بافت فرسوده شهری

گسترش فضایی بی رویه و بدون برنامه شهرهای بزرگ و متوسط کشور در چند دهه گذشته، باعث شکل گیری بافت های جدید شهری در مجاورت شهرها و جابجایی ساکنان و کاربریهای شهری به نواحی جدید گردیده است . در نتیجه این جابجایی، به تدریج بافت های قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی - اقتصادی خود را از دست داده اند و این بافت ها با از دست دادن حیات شهری خود، به سمت رکود و فرسودگی گرایش پیدا کرد ه اند.بافت فرسوده شهری یکی از موارد مطرح در کلیه شهرهای کشور است که هر کدام متناسب با شرایط انسانی و طبیعی خود نیازمند مداخله و اصلاح است، از آنجایی که بافت فرسوده در اکثر شهرها هسته اولیه شکل گیری شهر را شامل می شود این امر موجب اختلال در شکل گیری ارتباط و وحدت فضایی بین بخش مرکزی، بخش میانی و بخش پیرامونی می گردد.

کتاب بافت فرسوده شهر قزوین

توضیحات:
کتاب جامع بافت فرسوده شهر قزوین به انضمام نقشه، در قالب فایل pdf و در حجم 48 صفحه.

این کتاب شامل اطلاعات پایه برای شناخت جمعیتی، اقلیمی، اقتصادی و... شهر قزوین می باشد. چیزی که این کتاب را از کتابهای مشابه خود جدا نموده است وجود نقشه های اساسی همچون  تراکم جمعیتی، تعداد طبقات، دانه بندی، کاربری و.... است که نیاز هر شهرساز در مطالعات کارگاه ها و طرح های شهرسازی و همچنین پروژه های دانشگاهی است. این کتاب در حال حاضر از این نظر جامع ترین کتاب موجود بوده است.

مقدمه کتاب:
وجود بافت های ارزشمند تاریخی و محلات قدیمی از عوامل هویت بخش شهرها است. رشد شتابان جمعیت و گسترش کالبد شهرها و درنتیجه افزایش فزاینده ی نیازهای جدید در زندگی شهری، تمایل و احساس تعلق شهروندان را به میراث تاریخی کاهش داده است. به همین جهت به ندرت شاهد تلاشی در جهت حفظ میراث ارزشمند تاریخی و شهرسازی گذشته هستیم. احیای محلات قدیمی و ایجاد همپیوندی مناسب میان آنها و مناطق جدید شهری می تواند از دو سو مفید و حائز اهمیت باشد؛ از طرفی خون تازه ای در رگهای فرسوده به جریان اندازد و پویایی یک زندگی شهری را در محلات قدیمی دوباره نمایان سازد و از طرف دیگر عامل ارزشمندی در جهت هویت بخشی به مناطق جدید و ظهور یک اصالت چ ند جانبه باشد. مش کلات زیستی در بافتهای فرسوده شهری غیر قابل انکار است. عدم پاسخگویی کالبد به نیازهای امروزی مردم، عمده ترین دلیل مهاجرت افراد می باشد وخالی شدن بخشی از شهر از سکنه بومی عامل اص لی مرگ و زوال سرزندگی و پویایی خواهد بود.

اصول نوسازی شهری (رویکردی نو به بافت های فرسوده)

معرفی کتاب : اصول نوسازی شهریاگر رویکرد حاکم بر بسیاری از نوشته‌های مرمت شهری و نوسازی، تجربه کشورهای خارجی و نگاه تئوریک به مسئله بوده و نویسندگان آن دستی از دور بر آتش داشته‌اند و هرگز «نوسازی» را تجربه نکرده اند، این کتاب روایت ساده و صمیمی «تجربه ای» است که صورت گرفت.رویکردی نو به بافت‌های فرسوده

1. زمانی که شاه عباس، بندرعباس را تأسیس کرد تا راه دریایی منتهی به ایران را تغییر دهد، گنجعلی خان، حاکم موفق هرات را به کرمان آورد تا این شهر را، که در مسیر راه جدید قرار می گرفت، آباد کند. 
مرکز شهر کرمان در عصر صفوی، ناحیه ای متروک و فرسوده بود که ساکنان آن در محله دولتخانه و سایر محلات جدید شهر، که در حاشیه شهر قدیم بنا شده بود، اقامت داشتند؛ در نتیجه حیات و رونق از مرکز شهر رخت بربسته بود. در تاریخ کرمان آمده است که مرکز شهر در زمان آغاز حکومت گنجعلی خان محل دزدان بود و کسی جرأت نداشت تا در هنگام تاریکی از آنجا عبور کند. 
آبادانی شهر کرمان که فعالیتی در راستای راهبرد جدید کشور بود، از نوسازی مرکز تاریخی آن و بافت‌های فرسوده شهری آغاز شد. گنجعلی‌خان، نقش دولت محلی را تحریک توسعه و ایجاد زیرساخت‌های اقتصادی و اجتماعی تعریف کرد. در این راستا مجموعه ای اقتصادی- اجتماعی در مرکز شهر و در تقاطع دو راسته تاریخی که به دروازه ها ختم می شد، بنا کرد. مکان یابی مجموعه گنجعلی خان در هسته تاریخی شهر، تقویت سازمان فضایی (سیستم) و نوسازی بخش اصلی ساختار (استراکچر) شهر را به همراه داشت. پس از احداث مجموعه گنجعلی خان، بازرگانان به ساخت کاروانسرا و بازارهای متصل به آن پرداختند و مردم نیز در مجاورت آنها، خانه های خود را برپا کردند. 
تعریف درست برای نقش اجتماعی مجموعه، انتخاب کاربری های مناسب برای ایجاد تحرک در اقتصاد شهر و مکان یابی حکیمانه مجموعه در ارتباط با ارزش های پایدار سازمان فضایی شهر کرمان از عوامل اصلی موفقیت این اقدام شاه عباس در نوسازی شهر کرمان بوده است. این درایت هرگز از حاکمان پیشین کرمان دیده نشده بود. اینان توسعه شهر را به زمین‌های خالی و بلاصاحب اطراف شهر هدایت کرده بودند.
2. بیش از 40 سال از تأسیس سازمان نوسازی شهر تهران می گذرد. منحنی رشد بافت‌های فرسوده شهر در همۀ سال‌های فعالیت سازمان نوسازی صعودی بوده است. امروزه، بیش از نیمی از ساکنان تهران در ساختمان‌های فرسوده و غیر ایمن در برابر زلزله زندگی می کنند. تخمین کارشناسان، البته بیش از این است. چرا چنین شده است؟ 
3. نوسازی امر پیچیده ای است که مدیران شهری از آن تلقی عمرانی دارند. تصور ساده اندیشانه دستگاه‌های دولتی و محلی متولی نوسازی، ساخت‌و‌ساز جدید به جای خانه های فرسوده است. چگونه می توان برای چهارمیلیون نفر در تهران خانه نو ساخت؟ سرعت فرسودگی در ایران بیشتر از سرعت ساخت است. لذا با روند موجود هرگز نمی توان منحنی فرسودگی را از صعود بازداشت. چاره چیست؟
4. در سال‌های 1384 تا 1387 مدیریتی بر سازمان نوسازی شهر تهران حاکم شد که با رویکرد علمی به مسئله نوسازی، تلاش ارزشمندی را آغاز کرد. اگر چه آن جریان در نیمه راه از حرکت باز ماند، اما در عمر کوتاه خود توانست نگاه علمی به نوسازی در ایران را پی ریزی کند. شناخت علمی و بومی از مسئله، به کارگرفتن عموم مهندسان مشاور و کارشناسان در روند برنامه ریزی و اجرا، مستند سازی دستاوردها و انتشار آنها، تبیین مسئله برای گروه‌های ذی نفع و ذی نفوذ به منظور فرهنگ سازی و تأمین شرایط مقتضی نوسازی از جمله سیاست‌های این دوره بود. 
5. آقای دکتر «علیرضا عندلیب» مدیر عامل وقت سازمان نوسازی با دقت کم‌نظیری اغلب برنامه ها و اقدامات دوره مذکور را ثبت کرده و در کتاب خود تحت عنوان «اصول نوسازی شهری» منتشر ساخته است. در این کتاب رویکردهای نوین و مواجهه آنها با شرایط بومی، اصلاحات صورت گرفته در برنامه ها و نتایج به دست آمده آنها به دقت ثبت شده است. هرجا که اثری از همکاران ایشان نقل شده، از ذکر منبع کوتاهی نشده است. کتاب اصول نوسازی شهری، روایتی صادقانه و منضبط از فعالیت گروه بزرگی از علاقمندان به محرومان ساکن در بافت‌های فرسوده در این دوره است.
6. در برنامه سوم توسعه آمده بود دولت موظف است ظرف ده سال، کلیه بافت‌های فرسوده شهری را نوسازی کند. چنین تکلیف محالی ناشی از ابهام برنامه‌نویسان کشور بود. امروزه به جرأت می توان گفت چنین خطایی تکرار نخواهد شد. به همین سیاق سمینارها و کارگاه‌های بی شماری نیز پی در پی در گوشه و کنار شهرهای ایران بر پا می شود، تا نوسازی را بررسی کنند. بی‌تردید ارتقای سطح موضوع نوسازی از «مسئله عمرانی» به «مقوله اجتماعی و استراتژیک» وامدار تلاش‌هایی است که گزارش آن درکتاب «اصول نوسازی شهری» آمده است. 
ارزش بزرگ کتاب «اصول نوسازی شهری» آن است که حاصل تلاقی علم و عمل است. اگر رویکرد حاکم بر بسیاری از نوشته‌های مرمت شهری و نوسازی، تجربه کشورهای خارج و نگاه تئوریک به مسئله بوده و نویسندگان آن دستی از دور بر آتش داشته‌اند و هرگز «نوسازی» را تجربه نکرده اند، این کتاب روایت ساده و صمیمی «تجربه ای» است که صورت گرفت؛ بنابراین می تواند منبع تحقیقات جدیدی باشد که پژوهشگران تحصیلات تکمیلی و دستگاه‌های مسئول نوسازی به آن اشتغال دارند.
7. رویکرد تشریح شده در کتاب اصول نوسازی شهری از جنس تجربه موفقی است که گنجعلی خان در کرمان به انجام رساند. دانستن اجزای این تجربه و تلاش برای تکامل آن ضرورت جامعه ماست؛ زیرا سطح بافت‌های فرسوده در شهرهای ما همچنان رو به فزونی است. مأخذ : ص 72 ماهنامه تخصصی منظر ، شماره هشتم ، تیر 1389.

مجموعه مقالات بافت فرسوده شهری

گسترش فضایی بی رویه و بدون برنامه شهرهای بزرگ و متوسط کشور در چند دهه گذشته، باعث شکل گیری بافت های جدید شهری در مجاورت شهرها و جابجایی ساکنان و کاربریهای شهری به نواحی جدید گردیده است . در نتیجه این جابجایی، به تدریج بافت های قدیمی شهرها کارکرد و حیات اجتماعی - اقتصادی خود را از دست داده اند و این بافت ها با از دست دادن حیات شهری خود، به سمت رکود و فرسودگی گرایش پیدا کرد ه اند.بافت فرسوده شهری یکی از موارد مطرح در کلیه شهرهای کشور است که هر کدام متناسب با شرایط انسانی و طبیعی خود نیازمند مداخله و اصلاح است، از آنجایی که بافت فرسوده در اکثر شهرها هسته اولیه شکل گیری شهر را شامل می شود این امر موجب اختلال در شکل گیری ارتباط و وحدت فضایی بین بخش مرکزی، بخش میانی و بخش پیرامونی می گردد.

اصول نوسازی شهری (رویکردی نو به بافت های فرسوده)

معرفی کتاب : اصول نوسازی شهریاگر رویکرد حاکم بر بسیاری از نوشته‌های مرمت شهری و نوسازی، تجربه کشورهای خارجی و نگاه تئوریک به مسئله بوده و نویسندگان آن دستی از دور بر آتش داشته‌اند و هرگز «نوسازی» را تجربه نکرده اند، این کتاب روایت ساده و صمیمی «تجربه ای» است که صورت گرفت.رویکردی نو به بافت‌های فرسوده

1. زمانی که شاه عباس، بندرعباس را تأسیس کرد تا راه دریایی منتهی به ایران را تغییر دهد، گنجعلی خان، حاکم موفق هرات را به کرمان آورد تا این شهر را، که در مسیر راه جدید قرار می گرفت، آباد کند. 
مرکز شهر کرمان در عصر صفوی، ناحیه ای متروک و فرسوده بود که ساکنان آن در محله دولتخانه و سایر محلات جدید شهر، که در حاشیه شهر قدیم بنا شده بود، اقامت داشتند؛ در نتیجه حیات و رونق از مرکز شهر رخت بربسته بود. در تاریخ کرمان آمده است که مرکز شهر در زمان آغاز حکومت گنجعلی خان محل دزدان بود و کسی جرأت نداشت تا در هنگام تاریکی از آنجا عبور کند. 
آبادانی شهر کرمان که فعالیتی در راستای راهبرد جدید کشور بود، از نوسازی مرکز تاریخی آن و بافت‌های فرسوده شهری آغاز شد. گنجعلی‌خان، نقش دولت محلی را تحریک توسعه و ایجاد زیرساخت‌های اقتصادی و اجتماعی تعریف کرد. در این راستا مجموعه ای اقتصادی- اجتماعی در مرکز شهر و در تقاطع دو راسته تاریخی که به دروازه ها ختم می شد، بنا کرد. مکان یابی مجموعه گنجعلی خان در هسته تاریخی شهر، تقویت سازمان فضایی (سیستم) و نوسازی بخش اصلی ساختار (استراکچر) شهر را به همراه داشت. پس از احداث مجموعه گنجعلی خان، بازرگانان به ساخت کاروانسرا و بازارهای متصل به آن پرداختند و مردم نیز در مجاورت آنها، خانه های خود را برپا کردند. 
تعریف درست برای نقش اجتماعی مجموعه، انتخاب کاربری های مناسب برای ایجاد تحرک در اقتصاد شهر و مکان یابی حکیمانه مجموعه در ارتباط با ارزش های پایدار سازمان فضایی شهر کرمان از عوامل اصلی موفقیت این اقدام شاه عباس در نوسازی شهر کرمان بوده است. این درایت هرگز از حاکمان پیشین کرمان دیده نشده بود. اینان توسعه شهر را به زمین‌های خالی و بلاصاحب اطراف شهر هدایت کرده بودند.
2. بیش از 40 سال از تأسیس سازمان نوسازی شهر تهران می گذرد. منحنی رشد بافت‌های فرسوده شهر در همۀ سال‌های فعالیت سازمان نوسازی صعودی بوده است. امروزه، بیش از نیمی از ساکنان تهران در ساختمان‌های فرسوده و غیر ایمن در برابر زلزله زندگی می کنند. تخمین کارشناسان، البته بیش از این است. چرا چنین شده است؟ 
3. نوسازی امر پیچیده ای است که مدیران شهری از آن تلقی عمرانی دارند. تصور ساده اندیشانه دستگاه‌های دولتی و محلی متولی نوسازی، ساخت‌و‌ساز جدید به جای خانه های فرسوده است. چگونه می توان برای چهارمیلیون نفر در تهران خانه نو ساخت؟ سرعت فرسودگی در ایران بیشتر از سرعت ساخت است. لذا با روند موجود هرگز نمی توان منحنی فرسودگی را از صعود بازداشت. چاره چیست؟
4. در سال‌های 1384 تا 1387 مدیریتی بر سازمان نوسازی شهر تهران حاکم شد که با رویکرد علمی به مسئله نوسازی، تلاش ارزشمندی را آغاز کرد. اگر چه آن جریان در نیمه راه از حرکت باز ماند، اما در عمر کوتاه خود توانست نگاه علمی به نوسازی در ایران را پی ریزی کند. شناخت علمی و بومی از مسئله، به کارگرفتن عموم مهندسان مشاور و کارشناسان در روند برنامه ریزی و اجرا، مستند سازی دستاوردها و انتشار آنها، تبیین مسئله برای گروه‌های ذی نفع و ذی نفوذ به منظور فرهنگ سازی و تأمین شرایط مقتضی نوسازی از جمله سیاست‌های این دوره بود. 
5. آقای دکتر «علیرضا عندلیب» مدیر عامل وقت سازمان نوسازی با دقت کم‌نظیری اغلب برنامه ها و اقدامات دوره مذکور را ثبت کرده و در کتاب خود تحت عنوان «اصول نوسازی شهری» منتشر ساخته است. در این کتاب رویکردهای نوین و مواجهه آنها با شرایط بومی، اصلاحات صورت گرفته در برنامه ها و نتایج به دست آمده آنها به دقت ثبت شده است. هرجا که اثری از همکاران ایشان نقل شده، از ذکر منبع کوتاهی نشده است. کتاب اصول نوسازی شهری، روایتی صادقانه و منضبط از فعالیت گروه بزرگی از علاقمندان به محرومان ساکن در بافت‌های فرسوده در این دوره است.
6. در برنامه سوم توسعه آمده بود دولت موظف است ظرف ده سال، کلیه بافت‌های فرسوده شهری را نوسازی کند. چنین تکلیف محالی ناشی از ابهام برنامه‌نویسان کشور بود. امروزه به جرأت می توان گفت چنین خطایی تکرار نخواهد شد. به همین سیاق سمینارها و کارگاه‌های بی شماری نیز پی در پی در گوشه و کنار شهرهای ایران بر پا می شود، تا نوسازی را بررسی کنند. بی‌تردید ارتقای سطح موضوع نوسازی از «مسئله عمرانی» به «مقوله اجتماعی و استراتژیک» وامدار تلاش‌هایی است که گزارش آن درکتاب «اصول نوسازی شهری» آمده است. 
ارزش بزرگ کتاب «اصول نوسازی شهری» آن است که حاصل تلاقی علم و عمل است. اگر رویکرد حاکم بر بسیاری از نوشته‌های مرمت شهری و نوسازی، تجربه کشورهای خارج و نگاه تئوریک به مسئله بوده و نویسندگان آن دستی از دور بر آتش داشته‌اند و هرگز «نوسازی» را تجربه نکرده اند، این کتاب روایت ساده و صمیمی «تجربه ای» است که صورت گرفت؛ بنابراین می تواند منبع تحقیقات جدیدی باشد که پژوهشگران تحصیلات تکمیلی و دستگاه‌های مسئول نوسازی به آن اشتغال دارند.
7. رویکرد تشریح شده در کتاب اصول نوسازی شهری از جنس تجربه موفقی است که گنجعلی خان در کرمان به انجام رساند. دانستن اجزای این تجربه و تلاش برای تکامل آن ضرورت جامعه ماست؛ زیرا سطح بافت‌های فرسوده در شهرهای ما همچنان رو به فزونی است. مأخذ : ص 72 ماهنامه تخصصی منظر ، شماره هشتم ، تیر 1389.