عنوان مقاله: بررسی چند تعبیر در نامگذاری جناحهای سیاسی
قالب فایل: WORD
تعداد صفحات: 12 صفحه
فهرست مطالب:
مقدمه
الف ـ چپ، راست و میانه
ب ـ طرفداران فقه سنتی و فقه پویا
ج ـ طرفداران و مخالفان انجمن حجتیه
* بخشی از ابتدای مقاله:
مقدمه
در
طی سالهای 61 تا 67، جناحهای سیاسی با عناوین و تعابیر مختلفی نامیده
میشدند و هر کدام، دیگری را با لقبی وصف میکرد. برخی از این تعابیر از
محتوای منفی برخوردار بودند و به همین دلیل، هیچ گروهی از نامیدن آنها به
خود بهره نمیگرفت بلکه این عناوین بیشتر از سوی جناح رقیب علیه آنها بکار
میرفت. در میان این تعابیر و اصطلاحات، برخی رایجتر بودهاند که آنها را
مورد توجه قرار میدهیم و درباره آنها به ارزیابی مینشینیم.
الف ـ چپ، راست و میانه
تعابیر
چپ، راست و میانه، ریشه در فرهنگ سیاسی ما ندارند بلکه تعابیر به عاریت
گرفته شده از فرهنگ سیاسی غرب و شرق محسوب میشوند. پس از انقلاب کبیر
فرانسه، موافقان دولتها در مجلس این کشور در سمت راست مینشستند و مخالفان
در سمت چپ و لذا چپها کسانی بودند که با وضع و کارکرد دولت، مخالفت
میکردند. این تمایز در جایگاه نشستن، بتدریج محتوای خاصی را به همراه آورد
و تعابیر چپ و راست را به مفهوم دو گونه موضعگیری و عملکرد تبدیل کرد. پس
از ظهور کمونیسم در دنیا، تعابیر چپ و راست هم رنگ ایدئولوژیک و اقتصادی
مورد نظر کمونیستها را به خود گرفتند. بدین صورت که چپ، به جریان مخالف
نظام سرمایه داری و راست، به نیروهای هوادار یا متمایل به سرمایه داری
اطلاق شد. براین اساس، دولتها و جریانهای چپ در دنیا به ضدیت و مخالفت با
سرمایه داری جهانی یا اقتصاد آزاد شناخته میشدند و در مقابل، دولتها و
گروههای مدافع نظام سرمایه داری و اقتصاد کاپیتالیستی به عنوان راست معرفی
میشدند. از نظر روش و شیوه مبارزه هم گروههای چپ از طیف راست متمایز
میشدند زیرا گروههای چپ به روشهای انقلابی، قهرآمیز و رادیکال متوسل
میشدند اما گروههای راست به شیوه های گام به گام، اصلاح طلبانه و رفرمیستی
تمایل نشان میدادند. در سیاست خارجی نیز دولتها و گروههای چپ، به نفع
بلوک شرق و دولتهای سوسیالیستی موضع میگرفتند اما گروههای راست، به غرب
تمایل نشان میدادند....
زینب
شنبه 18 شهریور 1396 ساعت 05:36