اوایل دهه 90 میلادی با بحث گرمایش کره زمین و تبعات خطرناک آلودگی خودرو، اروپاییها به فکر تدوین استانداردهایی مبنی بر میزان آلایندگی خودروهای سبک تا سنگین افتادند. استانداردهایی غیر قابل تغییر که سال به سال سختگیرانهتر میشوند.
گروه صنعت ؛ بازار خبر _ آلودگی هوا، باعث بروز بیماری قلبی، عروقی، تنفسی، گوارشی و غیره میشود. هزینه درمان این بیماریها نیز نرخهای سر به فلک کشیدهای دارد. پس عقل سلیم میگوید که چرا با یک هزینه اندک، از بروز هزینههای بعدی جلوگیری نکرد؟
اتحادیه اروپا با همین طرز فکر اقدام به انتشار استاندارهایی با عنوان EURO کردند که به دلیل دقت و آیندهنگری کلیه کشورها آن را الگو قرار دادند. چه کشورهای مصرفکننده خودرو و چه کشورهای تولیدکننده خودرو.
تا حالا برایتان سوال پیش نیامده است که این یورو 2 و یورو 3 و یورو 4 که میگویند چیست؟
این استانداردهای آلایندگی در اصل میزان مجاز برای انتشار گازهای آلاینده خودروی نو که در کشورهای اتحادیه اروپا فروخته میشوند را تعریف میکند.
انتشار اکسیدهای نیتروژن (NOx)، هیدروکربنها (THC)، هیدروکربنهای بدون متان (NMHC)، مونوکسید کربن (CO) و ذرات معلق (PM) را در این استانداردها لحاظ میشوند.
استاندارد بودن موتور خودرو با تست موتور در یک چرخه آزمون معین، بررسی میشود. موتورهایی که با این استاندارد مطابقت نداشته باشند قابل فروش در اروپا نیستند.
اما با این حال استانداردهای جدید برای خودروهای قبلی اعمال نمیشود.