کارآموزی آسانسور شرکت سهند فراز آسانبر

کارآموزی آسانسور شرکت سهند فراز آسانبر  

آفیس،داک،67 صفحه

فهرست مطالب
عنوان
1-1- مقدمه
1-2- بررسی وضعیت صنعت آسانسور ایران
1-3- دلایل رواج آسانسورهای هیدرولیک
1-4- مختصری بر طرز کار آسانسور
1-5- سیستم های کنترل دسترسی در آسانسور
1-6- روانکاری در آسانسور و پله برقی
1-7- زنجیر جبران و اثرات آن بر عملکرد آسانسور
1-8- نگهداری صحیح آسانسور
1-9- مقررات ایمنی ترمز آسانسور
1-10- صادرات
1-1- مقدمه
اینجانب ………. که دوره کارآموزی خود را در شرکت سهندفرازآسانبر گذرانده ام در این گزارش سعی بر آن داشته ام که مطالبی از قبیل :
مختصری از طرز کار استفاده از آسانسور ، معرفی برخی از اجزا و قسمتهای مختلف آسانسور ، انواع آسانسور ، بررسی وضعیت آسانسور در ایران و جهان ، چگونگی استفاده از قطعات سخت افزاری آسانسور و بطور کلی هر چه را که در طول این دوره آموختم را به آن اشاره داشته باشم .
امید است این گزارش مورد استفاده دیگر دانش آموختگان این رشته نیز قرار بگیرد .

1-2- بررسی وضعیت صنعت آسانسور ایران
تعریف : آسانسور وسیله‌ای دائمی است که در ساختمانها برای جابجایی عمودی افراد، بار و یا هر دو که در ترازهای معین توقف می‌کند و دارای یک اتاقک (کابین) است. این اتاقک بین حداقل دو ریل راهنما از جنس سخت (صلب) که عمودی (یا با حداکثر انحراف 15 درجه از خط قائم) هستند حرکت می‌کند.
آسانسورها در یک تقسیم‌بندی کلی به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
الف – آسانسورهایی که اشخاص مجاز به سوارشدن در آن هستند.
(مسافربر ، مسافربر- باربر ، تخت‌بر) ساختار و ابعاد اتاقک این آسانسورها طوری است که به آسانی برای مسافران و بارهای مورد نظر قابل دسترسی و استفاده است.
ب – آسانسورهایی که اشخاص مجاز به سوارشدن در آن نیستند.
(خدماتی یا Service Lift غذابر ، کتاب بر) ابعاد و ساختار اتاقک این آسانسورها طوری است که برای انسانها قابل دسترسی و استفاده نمی‌باشد برای تحقق این امر سطح کف آن از یک متر مربع ، عمق آن از یک متر و ارتفاع آن از 2/1 متر نباید بیشتر باشد. نوع ، ظرفیت ، سرعت و تعداد آسانسورهای هر ساختمان بایستی متناسب با کاربری، تعداد طبقات و جمعیت ساکن در آن انتخاب شود.
بحث و بررسی این گزارش آسانسورهایی می‌باشد که اشخاص مجاز به سوارشدن در آن هستند و اکثریت آسانسورهایی که در حال حاضر در کشور تولید و به فروش می‌رسند این گروه می‌باشد.
آسانسورهایی که اشخاص مجاز به سوارشدن آن هستند از نظر عملکرد و مکانیزم به دو دسته تقسیم می‌گردد:
الف ) آسانسورهای دارای سیستم رانش از نوع کششی ( Traction )
ب ) آسانسورهای دارای سیستم رانش هیدرولیکی ( Hidrolic )


آسانسورهای دارای سیستم رانش کششی :
این آسانسورها معمولاً بوسیله یک فلکه کشش و توسط یک موتور الکتریکی به حرکت در می‌آیند. یک ترمز مکانیکی که بصورت الکتریکی کنترل می‌شود به این ساختار اضافه می‌گردد تا ایمنی حرکت آن را تأمین کند. این ترمز زمانی عمل می‌کند که منبع تغذیه برقی آن قطع می‌شود. بین موتور و فلکه کششی یک گیربکس قرار دارد تا سرعت موتور را با سرعت فلکه کشش هماهنگ کند. برای این کار معمولاً از موتورهای جریان متناوب 4 یا 6 قطبی استفاده می‌شود. هدف دیگر استفاده از گیربکس در این سیستم کاهش گشتاور می‌باشد. گیربکس توانایی تأمین گشتاور قابل توجه مورد نیاز ایجاد شده توسط فلکه کشش را از موتوری با گشتاور پائین تر دارد و لذا سبب کاهش ابعاد موتور می‌شود. در حقیقت اندازه موتور بیش از آنکه به توان خروجی آن بستگی داشته باشد به گشتاور خروجی وابسته است. در هر حال نیرومحرکه اینگونه آسانسورها به شرح زیر می‌باشد:
بالابرهای گیربکسی ( Geare machines)
بالابرهای بدون گیربکس (Gearless Hoist machine)
بالابرهای بدون گیربکس باموتورهای سنکرون وآسنکرون
بالابرهای بدون گیربکس درآسانسورهای فاقد موتورخانه ( Room less)
بالابرهای بدون گیربکس برای ظرفیتهای بالا
کنترل الکتریکی
درآسانسورهای کششی تعادل وزن کابین وبخشی ازبارنامی آسانسورتوسط وزنه تعادل انجام میشود این بخش ازبارنامی معمولاً بصورت درصدی ازبارنامی بیان می شود که دراکثرموارد 50% است . آنچه عملاً انجام میگیرد این است که کابین بانصف باراسمی درمیانه مسیرحرکت متوقف میگرددو باچرخاندن چرخ طیار( فلایویل ) سعی می شودکه میزان نیروی مورد نیاز برای چرخاندن چرخ طیار در هر دو جهت یکسان باشد .


آسانسورهای دارای سیستم رانش هیدرولیکی
در آسانسورهای با سیستم محرکه هیدرولیک موتور یک سرعته یک پمپ فرور فته در روغن را به حرکت می‌اندازد. پمپ ، روغن را به جک که کابین را به سمت بالا می‌برد با فشار می‌راند. وقتی که کابین به سمت پائین حرکت می‌کند ، موتور کار نمی‌کند و یک واحد شیربرقی (Valve unit) سرعت تقریباً ثابتی را برای کابین صرفنظر از میزان بار تأمین می‌کند. وقتی که کابین در نزدیکی طبقه است ، شیر برقی مربوطه به تدریج بسته می‌شود که باعث نرمی حرکت و دقت در توقف می‌شود.

اشکالات مهم آسانسورهای هیدرولیک در مقایسه با آسانسورهای کششی برقی سنتی :
محدودیت طول مسیر حرکت (با توجه به محدودیت طول جک ها حداکثر 3-4 توقف)
محدودیت سرعت (حداکثر یک متر بر ثانیه)
محدودیت تعداد استارت در ساعت (حداکثر 90)
استفاده از مقدار زیاد روغن که خطر آلودگی دارد.
قدرت مصرفی بالا (حداقل سه برابر قدرت یک آسانسور سنتی با همان ظرفیت و سرعت)

محاسن آسانسورهای هیدرولیکی .....

کارآموزی آسانسور شرکت سهند فراز آسانبر

کارآموزی آسانسور شرکت سهند فراز آسانبر  

آفیس،داک،67 صفحه

فهرست مطالب
عنوان
1-1- مقدمه
1-2- بررسی وضعیت صنعت آسانسور ایران
1-3- دلایل رواج آسانسورهای هیدرولیک
1-4- مختصری بر طرز کار آسانسور
1-5- سیستم های کنترل دسترسی در آسانسور
1-6- روانکاری در آسانسور و پله برقی
1-7- زنجیر جبران و اثرات آن بر عملکرد آسانسور
1-8- نگهداری صحیح آسانسور
1-9- مقررات ایمنی ترمز آسانسور
1-10- صادرات
1-1- مقدمه
اینجانب ………. که دوره کارآموزی خود را در شرکت سهندفرازآسانبر گذرانده ام در این گزارش سعی بر آن داشته ام که مطالبی از قبیل :
مختصری از طرز کار استفاده از آسانسور ، معرفی برخی از اجزا و قسمتهای مختلف آسانسور ، انواع آسانسور ، بررسی وضعیت آسانسور در ایران و جهان ، چگونگی استفاده از قطعات سخت افزاری آسانسور و بطور کلی هر چه را که در طول این دوره آموختم را به آن اشاره داشته باشم .
امید است این گزارش مورد استفاده دیگر دانش آموختگان این رشته نیز قرار بگیرد .

1-2- بررسی وضعیت صنعت آسانسور ایران
تعریف : آسانسور وسیله‌ای دائمی است که در ساختمانها برای جابجایی عمودی افراد، بار و یا هر دو که در ترازهای معین توقف می‌کند و دارای یک اتاقک (کابین) است. این اتاقک بین حداقل دو ریل راهنما از جنس سخت (صلب) که عمودی (یا با حداکثر انحراف 15 درجه از خط قائم) هستند حرکت می‌کند.
آسانسورها در یک تقسیم‌بندی کلی به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند:
الف – آسانسورهایی که اشخاص مجاز به سوارشدن در آن هستند.
(مسافربر ، مسافربر- باربر ، تخت‌بر) ساختار و ابعاد اتاقک این آسانسورها طوری است که به آسانی برای مسافران و بارهای مورد نظر قابل دسترسی و استفاده است.
ب – آسانسورهایی که اشخاص مجاز به سوارشدن در آن نیستند.
(خدماتی یا Service Lift غذابر ، کتاب بر) ابعاد و ساختار اتاقک این آسانسورها طوری است که برای انسانها قابل دسترسی و استفاده نمی‌باشد برای تحقق این امر سطح کف آن از یک متر مربع ، عمق آن از یک متر و ارتفاع آن از 2/1 متر نباید بیشتر باشد. نوع ، ظرفیت ، سرعت و تعداد آسانسورهای هر ساختمان بایستی متناسب با کاربری، تعداد طبقات و جمعیت ساکن در آن انتخاب شود.
بحث و بررسی این گزارش آسانسورهایی می‌باشد که اشخاص مجاز به سوارشدن در آن هستند و اکثریت آسانسورهایی که در حال حاضر در کشور تولید و به فروش می‌رسند این گروه می‌باشد.
آسانسورهایی که اشخاص مجاز به سوارشدن آن هستند از نظر عملکرد و مکانیزم به دو دسته تقسیم می‌گردد:
الف ) آسانسورهای دارای سیستم رانش از نوع کششی ( Traction )
ب ) آسانسورهای دارای سیستم رانش هیدرولیکی ( Hidrolic )


آسانسورهای دارای سیستم رانش کششی :
این آسانسورها معمولاً بوسیله یک فلکه کشش و توسط یک موتور الکتریکی به حرکت در می‌آیند. یک ترمز مکانیکی که بصورت الکتریکی کنترل می‌شود به این ساختار اضافه می‌گردد تا ایمنی حرکت آن را تأمین کند. این ترمز زمانی عمل می‌کند که منبع تغذیه برقی آن قطع می‌شود. بین موتور و فلکه کششی یک گیربکس قرار دارد تا سرعت موتور را با سرعت فلکه کشش هماهنگ کند. برای این کار معمولاً از موتورهای جریان متناوب 4 یا 6 قطبی استفاده می‌شود. هدف دیگر استفاده از گیربکس در این سیستم کاهش گشتاور می‌باشد. گیربکس توانایی تأمین گشتاور قابل توجه مورد نیاز ایجاد شده توسط فلکه کشش را از موتوری با گشتاور پائین تر دارد و لذا سبب کاهش ابعاد موتور می‌شود. در حقیقت اندازه موتور بیش از آنکه به توان خروجی آن بستگی داشته باشد به گشتاور خروجی وابسته است. در هر حال نیرومحرکه اینگونه آسانسورها به شرح زیر می‌باشد:
بالابرهای گیربکسی ( Geare machines)
بالابرهای بدون گیربکس (Gearless Hoist machine)
بالابرهای بدون گیربکس باموتورهای سنکرون وآسنکرون
بالابرهای بدون گیربکس درآسانسورهای فاقد موتورخانه ( Room less)
بالابرهای بدون گیربکس برای ظرفیتهای بالا
کنترل الکتریکی
درآسانسورهای کششی تعادل وزن کابین وبخشی ازبارنامی آسانسورتوسط وزنه تعادل انجام میشود این بخش ازبارنامی معمولاً بصورت درصدی ازبارنامی بیان می شود که دراکثرموارد 50% است . آنچه عملاً انجام میگیرد این است که کابین بانصف باراسمی درمیانه مسیرحرکت متوقف میگرددو باچرخاندن چرخ طیار( فلایویل ) سعی می شودکه میزان نیروی مورد نیاز برای چرخاندن چرخ طیار در هر دو جهت یکسان باشد .


آسانسورهای دارای سیستم رانش هیدرولیکی
در آسانسورهای با سیستم محرکه هیدرولیک موتور یک سرعته یک پمپ فرور فته در روغن را به حرکت می‌اندازد. پمپ ، روغن را به جک که کابین را به سمت بالا می‌برد با فشار می‌راند. وقتی که کابین به سمت پائین حرکت می‌کند ، موتور کار نمی‌کند و یک واحد شیربرقی (Valve unit) سرعت تقریباً ثابتی را برای کابین صرفنظر از میزان بار تأمین می‌کند. وقتی که کابین در نزدیکی طبقه است ، شیر برقی مربوطه به تدریج بسته می‌شود که باعث نرمی حرکت و دقت در توقف می‌شود.

اشکالات مهم آسانسورهای هیدرولیک در مقایسه با آسانسورهای کششی برقی سنتی :
محدودیت طول مسیر حرکت (با توجه به محدودیت طول جک ها حداکثر 3-4 توقف)
محدودیت سرعت (حداکثر یک متر بر ثانیه)
محدودیت تعداد استارت در ساعت (حداکثر 90)
استفاده از مقدار زیاد روغن که خطر آلودگی دارد.
قدرت مصرفی بالا (حداقل سه برابر قدرت یک آسانسور سنتی با همان ظرفیت و سرعت)

محاسن آسانسورهای هیدرولیکی .....