بیان سیر تهیه گزارش از « عملکرد مدیریت» در آموزشگاه پسرانه «یاوری»

ساختمان و محیط آموزشگاه :

این آموزشگاه در سال 1374 تأسیس شده است. متراژ کل زمین 4532 متر مربع می باشد فضای این آموزشگاه برای اجراء برنامه های ورزشی تا حدودی مناسب می باشد. در بدو رود به محیط در سمت راست، قسمتی برای پارکینگ در نظر گرفته شده است و قسمت دیگر زمین فوتبال و بستکبال می باشد. سرویس های بهداشتی در انتهای آموزشگاه می باشد آبخوری دیواری هم برای دانش آموزان در نظر گرفته شده در مقایسه با دوره راهنمایی که آبخوری وجود ندارد.

فقط یکی از دیوارهای آموزشگاه نقاشی شده است که به نظر من بهتر است نقاشی های بیشتری کشیده بشود و یک محیط شاد را ایجاد کرد. از لحاظ فضای سبز همانند دوره راهنمایی است و حتی بدتر در حالیکه دانش آموزان دوره ابتدایی به فضای سبز بیشتر و گل و سبزه بیشتری نیاز دارند، فقط آسفالتهای سیاه محیط را پوشیده است. محل ایستادن دانش آموزان برای مراسم صبحگاهی با رنگ سفید نقطه گذاری شده است. برای ایجاد نظم در صفها.

- زمانیکه وارد ساختمان می شویم در بدو ورود سمت راست اتاقی واقع شده به نام اتاق تربیتی و اتاق بهداشت، در روبرو دو دفتر دیده می شود یک دفتر آموزشگاه دخترانه و دیگر دفتر پسرانه. چرا که این آموزشگاه هم شیفت دخترانه و هم پسرانه داردکه از هم مجزا هستند. تعدادی از کلاس ها در سمت چپ دفتر پسرانه قرار گرفته اند که این کلاسها عبارتند از : آمادگی بوستان، آمادگی گلستان، دوم رجایی، دوم باهنر، اول پاکنژاد، اول مطهری در ضمن این آموزشگاه در دوره آمادگی نیز دانش آموز می پذیرد.

آزمایشگاه وسالن امتحانات هم در طبقه اول واقع شده اند.

اما …

- اما وضعیت آزمایشگاه : امکانات و وسایل تا اندازه ایی وجود دارد اما کهنه هستند، محیط آزمایشگاه بزرگ است ویک میز و تعدادی صندلی در نظر گرفته شده است اما وسایل نظم  و تربیتی ندارند و  به  صورت پراکنده در هرجایی گذاشته شده اند. به گفته آقای رشیدی از آزمایشگاه برای دروس علوم بیشتر استفاده می شود اما معلمان آنچنان که باید و شاید استفاده نمی کنند. به نظر من معلمین علوم می توانند از دانش آموزان بخواهند خود، خارج از آموزشگاه اشیاء یا وسایلی که مربوط به درس می شود تهیه و به مدرسه بیاورند و در آموزشگاه از آن استفاده شود مثلاً اگر درس در رابطه با انواع سنگ یا برگ گیاه است می توان این کار را انجام داد و خلاقیت را در آنها پرورش داد.

در طبقه دوم، نماز خانه، آبدارخانه در کنار هم هستند تعدادی از کلاسها نیز از جمله کلاس دوم شهید فهیمده کلاسهای چهارم (مدنی، طالقانی و بهشتی) ، کلاسهای پنجم ( صدوقی و مفتح) و کلاسهای سوم ( خاتمی، چمران) در این طبقه واقع شده است. این آموزشگاه همچنین دارای گارگاه IT و اتاق نور می باشد اتاق نور با موکت فرض شده است و کلاسهای قرآن در این اتاق برگزار می شود و دارای تلویزیون و ویدئو هم می باشد.

برای هر یک از کلاسها قفسه ای در نظر گرفته شده که تعدادی کتاب داستان و علمی و … در آنها قرار داده شده است و دور تا دور کلاس باکارهای دستی بچه ها تزیین شده است. در راهرو کلاسها جالباسی هایی نصب شده که دانش آموزان و معلمین، چادر یا کت خود را روی آن آویزان می کنند.

- اتاق دست های کوچک اندیشه های بزرگ :‌در طبقه اول آموزشگاه اتاقی به این نام وجود دارد این اتاق پر از کارهای دستی دانش آموزان دختر و پسر می باشد. دانش آموزان با پس مانده های کاغذ، چوب و .. وسایلی را تهیه کرده اند تعدادی از وسایل توسط خود دانش آموزان در مدرسه تحت راهنمایی معلم تهیه شده و تعدادی هم خود بچه ها در خارج از آموزشگاه در منزل درست کرده و به آموزشگاه آورده اند.

در ضمن کلبه جایزه ای هم وجود داشت که بر روی آن نوشته شده « تلاش از شما، جایزه از ما».

اما رمز موفیت مدیر :

- رفاقت، دوستی، همکاری و مشارکت با کادر آموزشی.

- مشورت و نظر خواهی از معلمین برای تصمیم گیری عاقلانه.

- نوشته خواندنی :

در آموزش مدیران، توجه به طرح نظریات علمی از ضروریات است. اکنون دیگر بر همگان ثابت شده است که سازمان ها را نمی توان تنها با سلیقه های فردی و یا با شیوه های مبتنی بر تجربه و خطا اداره کرد.

- نظریه های علمی به ویژه در دانش میان رشته ای مدیریت وزیر شاخه های آن، مدیریت آموزشی و آموزشگاهی عموماً برگرفته از سایر فرهنگ ها هستند و با شرایطی فرهنگی و بوی کشور ما تطبیق ندارند، علاوه بر این به صرف اطلاع از نظریه های علمی، نمی توان اطمینان داشت که از آموزه های این نظریه ها در عمل نیز ب توان بهره گرفت. این موان نوعی نوآوری و تجدید نظر در روش های آموزش مدیران نیز هست برای توانمند سازی مدیران و کیفیت بخشی به سازمان ها، نیازمند برنامه های آموزشی خاصی هستیم در آموزش حتماً باید نظریه های علمی را مطرح کنیم. ولی این نظریه ها، با فرهنگ بومی ما سازگاری کامل ندارد. ارائه چنین آموزش هایی به مدیران مانند این است که بخواهیم برای آنان لباسی بدوزیم، بدون اینکه اندازه هایشان را در اختیار داشته باشیم.

با چنین وضعی، باید در آموزش های جدید بین « علم» و« تجربه» پیوند برقرار و « کاربرد خلاق نظریه ها» را به شکلی ملموس و قابل درک برای مدیران تصویر کنیم، بدون آنکه در هزار توی نظریه ها، تعاریف و رویکردهای گوناگون غوطه ور شویم، نظریه هایی که باعث می شوند احساس کنیم صرفاً اندیشه هایی برای خواندن و لذت بردن هستند و نه برای خواندن و به کار بستن.

یکی از روش های نه چندان جدید ارائه‌ی « کاربرد خلاق» به صورت تمرین های ساده و قابل قبول، روش « مطالعه موردی» در مدیریت است که از آن به عنوان « مسأله های مدیریت» نیز یاد می شود «‌مطالعه موردی» ، « مورد کاوری، قضیه نگاری وافته کاوری، شیوه ای است که امروزه در مباحث مرتبط با یادگیری فنون و روشهای بسیاری از علوم کاربرد یافته است. استفاده از مطالعات موردی در زمینه موضوعات مدیریت و مدیریت آموزشگاهی در جهان، عمری به درازای هفت دهه  دارد. ادر این شیوه آموزشی، رویدادی واقعی با آفرینی می شود و به صورت موردی و ترجیحاً با بیانی جذاب همچون داستان، نمایش نامه، گفت و گو و… ارائه می شود سپس پرسش هایی درباره مورد مطرح و از خوانندگان خواسته می شود درباره پرسش ها بیندیشند و پاسخ آنها را بیابند. امروزه از مطالعه موردی علاوه بر طرح در کتابها و نشریات ویژه مدیران و یاد گیرندگان خاص، در کارگاههای آموزشی نیز استفاده می شود معمولا مدرس کارگاه، موردی را قرائت می کند، سپس از آنها می خواهد درباره آن به گفتگو و تبادل نظر بپردازند و در پایان وقت تعیین شده یکی از اعضای گروه، به نمایندگی، دیدگاهها و نظریات اعضای گروه را برای دیگران بیان می کند. معمولا مدرس کارگاه نیز براساس دانش مرتبط با موردی که در حال تجزیه و تحلیل است اطلاعاتی را در اختیار شرکت کنندگان قرار می دهد و بدین ترتیب « علم»، تجربه و تفکر با هم می آمیزند و روش هایی برای حل مسائل ظهور روبرو  می یابند.

به گفتة دکتر شریعتمداری (1369) در تعلیم و تربیت اسلامی، تکیه بر تفکر و اندیشه، بحث و گفتگوی فعال  وبالاخره به کارگیری اصول به منظور حل یک معضل یا پاسخگویی به نیازهای روز، روش اصلی تدریس بوده است. با استفاده از همین الگوی کلی، روش مطالعه موردی، محتوای اصلی درسی مانند حقوق را تشکیل می داده است. در این روش استاد واقعه ای را در قالب صورت مسأله تشریح می کرد و پاسخ حقوقی و مستدل دانشجویان، مبنای ارزیابی و ارتقای آنان بود ( مجد فر، 1384)