ریاضیات لااقل در دو جهت قابل توسعه است، یکی به سوی ریاضیات عالی و
ساختارهایی با پیچیدگی متزاید و دیگری به سوی مبانی ریاضیات و شالوده هایی
با تجرد و سادگی هر چه بیشتر. جهت اخیر، فلسفۀ ریاضی را مشخص می کند.
کواین سه منظر در هستی شناسی ( فلسفه ریاضیات ) قائل است : واقع گرایی (
افلاطون گرایی ) ، نام گرایی و مفهوم گرایی که مکاتب منطق گرایی ، صورت
گرایی و شهود گرایی به ترتیب ناظر به آن ها هستند ….
کتاب فلسفه ریاضیات پیشکش علاقمندان می شود .