تست های آزمایشگاه
تمام تست‌های آزمایشگاهی در یکجا کامل و جامع(1044ص)
بدون شک یکی از بهترین مطالب دانلودی می‌باشدخودتان پزشک محسوب می‌شوید، به این معنی که از هرگونه تست آزمایشگاهی اطلاع خواهید داشت و هیچ سوالی بی‌پاسخ نخواهد ماند
مثال:
Insulin, Serum
نام اختصاری: Insulin
سایر نام ها: انسولین،
Insulin Assay, Insulin Level, Serum, Native Insulin, Fasting Insulin,
بخش انجام دهنده: آنالیز هورمون
نوع نمونه قابل اندازه گیری: سرم، پلاسما
حجم نمونه مورد نیاز: 1 ml
شرایط نمونه گیری:
1. در اکثر موارد نیاز به ناشتایی می باشد. در شرایط ناشتایی بیمار باید به مدت 8 ساعت در وضعیت NPO به سر برد. در برخی موارد، پزشک ممکن است ناشتایی طولانی تر را درخواست کند.
2. گاهی اوقات ممکن است پزشک، آزمایش در چندین زمان را درخواست کند، مانند وقتی که تست تحمل گلوکز انجام می شود.
ملاحظات نمونه گیری:
1. با رعایت اصول نمونه گیری از بیمار نمونه خون وریدی گرفته و آن را در ویال های با درب قرمز جمع آوری نمایید. نمونه را بر روی یخ قرار دهید.
2. محل نمونه گیری را از لحاظ خونریزی بررسی نمایید.
3. در صورت نمونه گیری در خارج از آزمایشگاه، نمونه را در مجاورت یخ خشک، بالافاصله به آزمایشگاه ارسال نمایید.
4. نمونه خون می بایست در طی دو ساعت ساتریفیوژ گشته و سرم را جدا نموده و در ویال های مخصوصی درب دار جدا نمایید.
5. دقت نمایید تا نمونه همولیز نگردد.
6. در صورت استعمال بیمار از داروهای مؤثر بر نتایج آزمون، پیش از نمونه گیری، آن را در برگه آزمایش یادداشت نمایید.
7. چنانچه سطح انسولین سرم در طی آزمون GTT (تست تحمل گلوکز) سنجیده می شود، نمونه خون را قبل از مصرف خوراکی مقدار گلوکز تجویزی و نیز در فواصل زمانی مشخصی پس از صرف گلوکز (بسته به دستورالعمل آزمایشگاه) بگیرید.
8. در صورتی که چندین نمونه از یک بیمار گرفته می شود، هر نمونه را در ویال های جداگانه ای جدا نمایید.
موارد عدم پذیرش نمونه:
ü نمونه با همولیز شدید
ü نمونه بافت مرده
ü مایعات I.V
ü پلاسمای با ضد انعقاد هپارین ، سدیم فلوئورید و پتاسیم اگزالات
ü نمونه بدون برچسب و یا با برچسب اشتباه
شرایط نگهداری:
1. پس از جداسازی سرم ترجیحاً آن را تا زمان انجام آزمایش در فریزر نگه دارید. در صورت در دسترس نبودن فریزر نمونه باید در مجاورت یخ خشک قرار گیرد.
2. پایداری نمونه در دمای4oC به مدت 7 روز و در -20oC تا 6 ماه می باشد.
کاربردهای بالینی:
1. تشخیص انسولینوما، هنگامی که در ارتباط با اندازه گیری proinsulin و c- پپتید استفاده می شود.
2. مدیریت دیابت ملیتوس
3. بررسی اختلال متابولیسم چربی و کربوهیدرات
4. ارزیابی مبتلایان به هیپو گلیسمی در شرایط ناشتایی.
اطلاعات تکمیلی:
انسولین هورمونی است که در سلول های بتای لوزالمعده تولید و ذخیره می شود و برای
انتقال و ذخیره سازی گلوکز در سطح سلولی، بسیار حیاتی است، در تنظیم
سطح گلوکز خون کمک می کند و در متابولیسم چربی نقش دارد. درون سلولهای بتای
پانکراس، پلی‌پتپید پره‌پروانسولین از طریق مکانیسمی پیچیده به سه ماده زیر که از
نظر بالینی اندازه‌گیری می‌شوند متابولیزه می‌شود: پروانسولین، انسولین و -c پتپید که غالباً به مجموعه آنها پلی‌پتپیدهای
پانکراس گفته می‌شود.
علل هایپوگلیسمی در حالت ناشتا در اطفال و بزرگسالان شامل
این موارد می‌باشد: تومور سلولهای جزیره‌ای، مصرف انسولین خارجی یا داروهای
هیپوگلیسمیک، مصرف الکل، نارسایی هیپوفیز یا فوق کلیه، تومورهای حجیم خارج پانکراس
و مواردی از بیماری خیلی شدید کبد.
در دوره طفولیت بیماریهای خانوادگی و تک‌گیری وجود دارند که به مجموعه آنها هیپوگلیسمی هیپرانسولینمیک مداوم کودکی (PHHI) گفته می‌شود.
افراد مبتلا به دیابت نوع 1 انسولین بسیار کمی تولید می کنند و بنابراین در نهایت به درمان مکمل انسولین نیاز دارند. دیابت نوع 2 به طور کلی مربوط به مقاومت به انسولین است که با گذشت زمان افزایش می یابد. افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در ابتدا ممکن است تنها با تغییر در شیوه زندگی از جمله رژیم غذایی و ورزش، بیماری را مدیریت کنند. در نهایت، ممکن است به داروهای خوراکی برای افزایش حساسیت سلول های بدن به انسولین و یا به تحریک بدن برای تولید انسولین بیشتر نیاز باشد. بیماران دیابت نوع 2 نیز ممکن است در نهایت به تزریق انسولین برای رسیدن به سطوح قند معمولی نیاز داشته باشند.
روش مرجع: RIA
روش ارجح: کمی لومینوسانس
سایر روشها: ELISA
مقادیر مرجع: بالغین: 2.6 – 24.9 µIu/ml ( 8 تا 12 ساعت ناشتایی) نوزادان: 3 – 20 µIu/ml
2
ساعت بعد از غذا: µIu/ml 7.6 – 26
2
ساعت بعد از تجویز 75 گرم گلوکز: 15 – 53 µIu/ml
تفسیر: در طول ناشتا یی طولانی مدت، زمانی که سطح قند خون بیمار به
