موزه امروز دیگر مکانی فقط برای دیدن نیست.مجموعه آثار یک موزه عموماً نمایانگر ارزش های پیشین و گاهی از میان رفته جوامع مختلف است و ارزش های طبیعی و دائمی آنها را که در عصر حاضر در معرض تهدید می باشند, مورد توجه قرار می دهد. موزه ها این ارزش ها را به عنوان یک «میراث» برای نسل های آینده حفظ می کنند. میراثی که شناخت آن برای تداوم فرهنگ حیاتی است. این ارزش ها که در بطن موزه جاری اند به شیوه دیداری بیان می شوند و شامل بسترهای گوناگونی از قبیل دینی, اخلاقی و انسانی, تاریخی و زیست شناسی هستند.بازدید کننده موزه در آغاز راه با دیدگاهی عینی از این بسترها رو به رو می شود که با شیوه های دو بعدی (تصویری) و سه بعدی (حجمی) ارائه شده اند. سپس مجال می یابد تا روحیه ای انتقادی را در خود برای شناخت ارزش های ملی کشورش یا سایر ملل برانگیزد (اندیشیدن) تا در مرحله بعد از لابلای این ارزش ها, اندیشه ها و آرمان های فراموش شده را بازیافته, سلایق, عادات فرهنگی و آداب اجتماعی خود را بر مبنای آن شکل داده و در مسیری مناسب هدایت می کنند, زیرا روحیه خلاق که در وجود هر فردی نهفته است طی این قبیل بازدیدها و کنکاش ها برانگیخته شده و فرصت به روز و شکوفایی می یابد و نهایتاً به بالندگی انسان ختم می شود. 6-2-3- موزه جایی برای تفریح- جایی برای آموزش:«یک اتاق نمایش وارد آن می شوی نور پرده نقره ای بر پرده سفید می باشد. زن و مردی بر پرده جان می گیرند. آنها لباس امروزی پوشیده اند, لباس هایشان اما فریم به فریم 100 سال به 100 سال قدیمی تر و کهنه تر می شود. آرایش مو, نوع لهجه و تکلمشان نیز و این سیر تا قبل از میلاد مسیح ادامه می یابد و همزمان روی این تصویر موسیقی همان دوران ها شنیده می شود. تصویر ثابت می ماند حالا باید در یک دهلیز تاریک سوار کابینی شوی. می توانی شاهد نحوه زندگی مردم, نوع معیشت آنها در روستاها در زمان های دور و نزدیک باشی.»آنچه خواندید صحنه ای از یک فیلم تخیلی با موضوع گذر از ماشین زمان نیست بلکه روایتی از نحوه بازدید علاقمندان موزه وایکینگ های شهر بورک, یکی از موزه های کشور انگلستان است. که در زمینه طراحی از موزه های منحصر به فرد جهان به شمار می آید. موزه ای که به بخش خصوصی تعلق دارد و ظرف 2 اسل با بودجه ای معادل 2 میلیارد دلار ساخته شده است. موزه ها را می توان یکی از ملموس ترین و در دسترس ترین منابع تحصیل علم برای آحاد جامعه به شمار آورد که می توان اوقات فراغت مردم را به بهترین نحو پر کنند.6-2-4- انسان گردشگر- یک مرحله جدیدگردشگری فرهنگی را باید به چشم یک راه جایگزین و جدید برای استفاده از اوقات فراغت شخصی نگاه کرد. گردشگری فرهنگی به عنوان جزئی از گردشگری تخصصی یا هدفمند در زمینه اکوتوریسم توصیف شده است. جایی که میراث فرهنگی به خودی خود به عنوان یک شاخص مستقل در نظر گرفته می شود.این نوع گردشگری به شکل تئوری مطالعاتی, تورهای فرهنکی یا هنری, حضور در جشنواره ها و همایش ها, بازدید از مکان های دیدنی؛ موزه ها, بناهای تاریخی و هرگونه تجسم ملموس یا ناملموس فرهنگ جهانی است