بررسی راهکارهای توسعه گردشگری اقتصادی بر مبنای گردشگری روستایی (نمونه موردی روستای ییلاقی اخلمد)
پایان نامه بررسی راهکارهای توسعه گردشگری اقتصادی بر مبنای گردشگری روستایی (نمونه موردی روستای ییلاقی اخلمد)
پایان نامه مدیریت جهانگردی. روستای اخلمد چناران
چکیده
امروزه توسعه گردشگری روستایی به عنوان راهکاری در جهت توسعه اقتصادی و اجتماعی
نواحی روستایی محسوب میشود اما توسعه گردشگری همواره با موانعی نظیر موانع
ساختاری، زیربنایی، اجتماعی- فرهنگی و موانع آموزشی روبرو است. هدف این مقاله،
تحلیل موانع موثر بر توسعه گردشگری روستایی در روستای اخلمد شهرستان چناران می‌باشد.
روش کار به صورت میدانی بوده و اطلاعات از طریق پرسش نامه از 200 نفر از
روستاییان ساکن در روستای اخلمد جمع آوری گردیده است. روایی صوری پرسش نامه با
کسب نظرات صاحب نظران در دانشگاه و کارشناسان اجرایی مربوطه به دست آمد. هم چنین
پس از انجام یک مطالعه راهنما و آزمون پایایی پرسش نامه ضریب کرونباخ آلفا 86/0
بدست آمد. داده‌های بدست آمده با استفاده از تکنیک فرآیند تحلیل سلسله مراتبی مورد
تحلیل قرار گرفته‌اند. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که از بین موانع موثر در توسعه
گردشگری روستایی مانع ساختاری در شهرستان چناران، موثرترین مانع فرآروی توسعه
گرشگری روستایی بوده و موانع اجتماع-فرهنگی، زیربنایی و آموزشی در رده بعدی قرار
گرفتند. در نهایت با توجه به تحلیل نتایج، پیشنهاداتی کاربردی ارائه شده است.
کلیدواژگان
کلمات کلیدی: گردشگری روستایی؛ توسعه روستایی؛ روش تحلیل سلسله مراتبی؛ روستای اخلمد
مقدمه
انباشت و سرعت نوآوری های تکنولوژیکی، به خصوص در بستری از گذار از شیوه تولید فوردیستی به پسافوردیستی در عصر پسامدرن در زیر فشار حاصل از این تکنولوژی سبب شکل گیری تحولات اجتماعی گردیده است. این امر خود از آنجا ناشی میشود که تأثیر متقابل هر دو امر ابزار تولید و تحولات اجتماعی لازم و ملزم یکدیگرند (پاپلی یزدی و سقایی ،1381 ،12) در این میان یکی از تحولات اجتماعی در جوامع معاصر، پدیدار شدن اوقات فراغت به عنوان یکی از نیازمندیهای اساسی جوامع معاصر و ملزومی برای تاب آوردن زندگی تحت سیطره تکنولوژی است. در راستای این امر گردشگری نیز به عنوان یکی از شیوه های گذران اوقات فراغت گسترش و توسعه یافته است. گردشگری واوقات فراغت در عصر پسامدرن به عنوان یک حق محسوب گردیده و به پایه های زندگی و هستی انسان بدل گشته است (پاپلی یزدی و سقایی ،1382 ،38) ساختار گردشگری در عصر پسامدرن و در پیرامون تحولات اجتماعی، تغییرات محسوس بسیاری را پذیرا شده است. اهمیت یافتن گردشگری در مقیاس خرد یکی از تغییراتی است که بیشتر در رابطه با دو متغیر
