مرمت خانه شیرنگی
خانة شیرنگی قبرستان محله سرچشمه بوده است طرح فلاندن معمار سنتی ایران بعد از اسلام در کنار امامزاده نور در زمان پهلوی با شیب معماری رضا شاه معماری از سال 1330 تا 1300 مربوط به بنای رضا شاهی الگوی معماری قاجاری
شاید یکی از بزرگترین و قدیمی ترین مشخصه های معماری گذشته ایران که آن را از دیگر مکتبها به ویژه سبکهای معماری غربی متمایز می سازد پدیدة برون گرایی است این ویژگی به دلیل وضع جغرافیایی خاص بسیاری از مناطق ایران یعنی خشکی، بادهای مختلف شنهای روان و... که امکان ساخت بناهای برون گرا بود داشته است. و یا اینکه به دلیل امنیت و محرومیت درون گرا شده است.
معماری برون گرا با قرار دادن عناصر و اندامهای معماری در مدل یک حیاط ارتباطی مستقیم بنا را به داخل حیاط برقرار ارتباط آن را با بیرون یا به کارگیری دیوارهای بلند جدا ساخته و تنها فضای ارتباطب داخل با خارج به وسیلة شنی و درب ورودی انجام می شود.
شکل
گیری و مصدر این پدیدة کهن در معماری ایران قاطعانه تا پایان دورة قاجار ادامه
داشت بنابراین پدیدة برون گرای نخست در اندیشه ها تعمل گرفت.
اولین
ساختمانهای بزرگ و مهم شهرداری، شهربانی، وزارتخانه، بانگ و مراکز تجاری در راسته
خیابانها به نمایش گذاشته شد.
تحول
برونگرایی همچون اندیشه و تفکر برون گرای در ساخت سیاسی و اجتماعی از در مطالعه و
نگرش گام به گام و تطبیق وارد نشد بلکه با این نظر که هر آنچه هست مایة عقب ماندگی
است نفرت انگیر تلقی شد.
برون گرایی شاخص ترین پدیدة معماری در
دورة پهلوی اول بود. پدیده ای که زاییده تفکر مدرن و پیوند خورده یا فرآیند تجدد
گرایانه بود
مرمت خانه نوغانچی
تاریخچه بنا:
این بنا در راسته اصلی آنسر محله که یکی از محلات جزء راه پشته می باشد،قرار گرفته است.تاریخ بنای آن به اواخر دوره قاجار مربوط می شود.
در عین سادگی و کوچکی به همه مسایل اقلیمی،اجتماعی و اقتصادی جوابگو می باشد.مسکن متعلق به یک تاجر که به کار خرید و فروش نوغان(ابریشم)اشتغال داشته،می باشد.
این بنا توسط آقای شیخ محمد مباشر(نوغانچی) ساخته شده است.بعد از ایشان خانه به آقای حسین نوغانچی میرسددر زمان ایشان خانه به دو قسمت تقسیم می گردد به طوری که بیرون خانه به خواهر آقای نوغانجی(همسر آقای ابریشم چیان) واندرون خانه دست آقای حسین نوغانچی می ماند.
ازاین تاریخ به بعد هر کدام از قسمت های خانه سرگذشتی متفاوت دارند؛
اندرون خانه:بعد از آقای حسین نوغانچی به دست وراث می رسد که در نهایت آقای اسمائیل نوغانچی سهم مابقی وراث را خریداری کرده و صاحب بعدی خانه می شود.بعد از ایشان نیز خانه هم اکنون به سه ورثه وی رسیده است.البته تا چند سال پیش پسر آقای نوغانچی یعنی آقای محمود نوغانچی در این ساختمان ساکن بودند ولی هم اکنون خالی ازسکنه می باشد
وجه تسمیع بنا:
خانه نوغانچی
نام این بنا به نام صاحب اولیه و سازنده بنا برمیگردد.با توجه به این که صاحب بنا به تجارت ابریشم اشتغال داشته واز بازرگانان بنام منطقه بشمار می آمد گرفته شده است.
در زبان فارسی به کرم ابریشم نوغان نیز گفته می شده است و به کسی که به خرید و فروش تخم نوغان و پیله کرم ابریشم مشغول بوده نوغانچی گفته می شد.
این بنا در لنگرود،آنسر محله ،نرسیده به امامزاده سید علی کیا قار دارد.زمین سایت آن 530 مترمربع است.
محوطه بیرون خانه که هم اکنون توسط دیوار از این بنا جدا شده در سایتی به مساحت 600 متر مربع قرار دارد.
