مولانا شمسالدین (یا کمالالدین) محمد وحشیبافقی (939-991(هجری))از شاعران ایرانی سده دهم بود. دوران زندگی او با پادشاهی تهماسب صفوی و شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدابنده همزمان بود. وی در نیمه اول سده دهم در بافق به دنیا آمد و در ۹۹۱ ه درگذشت. کلیات وحشی متجاوز از نه هزار بیت و شامل قصیده، ترکیب و ترجیع، غزل، قطعه، رباعی و مثنوی است.
وحشی دو مثنوی به استقبال از خسرو و شیرین نظامی دارد یکی به نام ”ناظر و منظور“ و دیگری به نام فرهاد و شیرین. مثنوی نخستین به سال ۹۶۶ به پایان رسید و ۱۵۶۹ بیت است و اما مثنوی دوم که از شاهکارهای ادب دراماتیک پارسی است، هم از عهد شاعر شهرت بسیار یافت لیکن وحشی بیش از ۱۰۷۰ بیت از آن را نساخت و باقی آن را وصال شیرازی شاعر مشهور سده سیزدهم هجری (م ۱۲۶۲) سروده و با افزودن ۱۲۵۱ بیت آن را به پایان رسانیده است. شاعری دیگر به نام صابر بعد از وصال ۳۰۴ بیت بر این منظومه افزود. مثنوی معروف دیگری که وحشی به پیروی از نظامی سروده ”خلد برین“ است بر وزن مخزنالاسرار، و مرتب بهشت روضه. مثنویهای کوتاهی از وحشی در مدح و هجو و نظایر آنها بازمانده که اهمیت منظومههای یادشده را ندارد. وحشی بافقی وحشی بافقی
این تحقیق در فرمت وردword و در31صفحه میباشدشهید محمد علىرجایى ، در سال 1312 هجری قمری در شهرستان قزوین متولد شد،
تحصیلات ابتدایى را تااخذ گواهینامه ششم ابتداى در همین شهرستان به انجام رساند.
در سن چهار سالگى ازوجود داشتن نعمت پدر محروم شد و تحت تکفل مادر مهربان و
منیع الطبع قرار گرفت . درسال 1327 به تهران مهاجرت کرد و سال بعد یعنى در 1328 وارد
نیروى هوایى شد. در مدت 5 سال خدمت در نیروى هوایى ، دوره متوسطه را با تحصیل شبانه
گذراند، سپس در سال 1335 به دانشسراى عالى رفت و به سال
1338 دوره لیسانس خود را در رشته ریاضى بهپایان برد و به سمت دبیر ریاضى به استخدام وزارت فرهنگ در آمد و به ترتیب درشهرستانهاى خوانسار، قزوین و تهران به تدریس ، اشتغال ورزید. شهید
رجائى در مدتتدریس ، همیشه آموزگارى دلسوز، پرکار و شایسته بود و ضمن
تدریس ، به فرا گرفتن علوماسلامى و انجام فعالیتهاى سیاسى همت مى گماشت . در سال 1340
به عضویت نهضت آزادى درآمد که منجر به دستگیرى وى (در اردیبهشت 1342) و پنجاه روز
زندان شد. پس آزادى اززندان با شهید باهنر به سازماندهى مجدد هیات موتلفه پرداخت
و براى پرورش افرادى کهبتوانند نبردى مسلحانه را اداره نمایند