این برنامه شامل شعرهای 1-آمدبهار 2-گوشمال عشق 3-همای رحمت 4- کوی میخانه و 5-صنما می باشد که به صورت صوتی به همراه موسیقی قابل پخش است و در قسمت ششم نیز مختصری در باره استاد شهریار توضیح داده است.
سید محمد حسین بهجت تبریزی در سال 1285 شمسی در شهر تبریز دیده به جهان گشود.پدر وی حاجی میرآقا خشگنابی است که از سادات خشگناب ( قریه نزدیک قره چمن ) و از وکلای ممیز دادگستری تبریز و مردی فاضل و خوش محاوره و از خوش نویسان دورهً خود و با ایمان و کریم الطبع بوده است و در سال 1313 مرحوم و در قم مدفون شد. شهریار تحصیلات خود را در مدرسه متحده , فیوضات تبریز و دارالفنون تهران خوانده و تا کلاس آخر مدرسهً طب تحصیل کرده است ولی در سال آخر دست تقدیر او را به دام عشقی نا فرجام گرفتار ساخت و این ناکامی موهبتی بود الهی, که آتش درون و سوز التهاب شاعر را شعله ور ساخت و در سلک صاحبدلان در آمد. وی ابتدا در اشعارش بهجت تخلص می کرد. ولی بعدا دوبار برای انتخاب تخلص با دیوان حافظ فال گرفت و یک بار مصراع: «که چرخ این سکه ی دولت به نام شهریاران زد» و بار دیگر «روم به شهر خود و شهریار خود باشم» آمد از این رو تخلص شعر خود را به شهریار تبدیل کرد.
این برنامه شامل شعرهای 1-آمدبهار 2-گوشمال عشق 3-همای رحمت 4- کوی میخانه و 5-صنما می باشد که به صورت صوتی به همراه موسیقی قابل پخش است و در قسمت ششم نیز مختصری در باره استاد شهریار توضیح داده است.